سلااااام فرشته های خوبم.
خوشحالم که باز هم می تونم باهاتون حرف بزنم و بنویسم. سلام و رحمت خدا بر همه شما فرشتگان عالم .. آخ جووون یک عالمه دعا..
دیدین این روزها چه روزهایی بود. چه چیزهایی برام نوشتین؟ اعمال خوبم بیشتر بود یا .. ؟
خودتون که می دونین جریان از چه قراره. تازه دیده بودمش. همان اول کار، خیلی به دلم نشست اما من برای او، از زمین زیر پایش، پایین تر بودم. نمی دانم چرا اصلا من را به چشم نمی دید.
سلااام خدا بر شما فرشته های عزیزززز
نه فقط شمایی که کنارمین. همه ی شماهایی که در این لحظه،
وجود دارید.. یعنی چه تعداد هستین؟
فرض کنیم ۸۰ میلیون جمعیت ایران، هر نفر مثلا فقط دو فرشته. یعنی ۱۶۰ میلیون فرشته نقدا... دیگه بقیه مسیولیت ها، فرشته های محافظ و اوووه...
و
من
یک انسان،
از خدا خواستم،
سلام و درودش رو به همه تون بفرسته.
و
مطمئنم معنی این جمله را شما بهتر از من میدونین. شما فرشته ها، معنی سلام و رحمت خدا رو بهتر میدونین چون شهود دارید، یقینا می بینید همه چی رو مثل من دچار غفلت نیستید و اگاه اگاه هستید...
میگما.. فرشته های عزززیزززز...
سلااام فرشته هایم.. خوبین؟
نمیدونم اسمتون چیه. جالبه که من با این همه فرشته دوست میشم. هر بار که صبح میشه و فرشته های جدید میایین...
گاهی اینقدر خجالت میکشم. از اینکه همه کارهای ریز و درشت من رو مامورید بنویسید.
مگه من کی ام؟
که دوتا فرشته مامور نوشتن من هستند، مامور کمک ب رشد من، فرشته ای مامور محافظت از من.. فرشته ای مامور بالابردن دعاهای من...
من کی ام مگه؟ که اینهمه خدا دم و دستگاه اطراف من قرار داده؟
من که ادم مهمی نیستم که محافظ داشته باشم. منشی داشته باشم. علاوه بر دوربین، بنویسی هم داشته باشم؟
خدایا..
مرا خلق کردی، این همه فرشته خلق کردی تا من را حمایت و پشتیبانی کنند. و من چه میکنم؟