غربت

سلاااام فرشته های خوووبم..

این روزها، خیلی دلم هوایی شده، کاش هوای خدا باشه و نفس، نباشه.

از شما که پنهان نیست، هوای بچه های رزمنده و حال و هواهاشون، رفقای جبهه و ... شاید نویسنده کتاب" دیدم که جانم می رود" خوب بفهمه که دلم هوای چه حال و هوایی رو داره

.

بی قرار میشه گاهی.. نا آروووم و متلاطم در عین حال بارانی...

کاش تو بارون دلم، دعای فرج زمزمه کنم و یاد مولامون، غربتش رو..

 

آخ گفتم غربت...

هنوز غریبم فرشته های عزیزم. اونم تو جمع مومنین، بچه شیعه ها..

مولاجان، شما هم بین ما بچه شیعه ها غریب و غائبین نه؟